Jan van Werven nominatie vrijwilliger van het jaar 2020

Jan van Werven: genomineerd als vrijwilliger van het jaar 2020

Veel vrijwilligerswerk met hoofd en handen
Jan van Werven laat zich niet kisten door reuma

Vaassenaar Jan van Werven werd 25 jaar geleden door reuma (bechterew) uitgeschakeld voor het arbeidsproces. Vanaf dat moment maakt hij zich verdienstelijk als vrijwilliger voor een aantal verenigingen en instanties. “Ik heb niets tegen geraniums. Wil er alleen niet achter zitten”, is zijn credo.

Drie dagen in de week is hij fysiek in de weer; op diverse andere momenten zit hij achter de computer om zich voor deze en gene organisatie verdienstelijk te maken. We treffen hem op een dinsdagmorgen bij het streekmuseum Hagedoorns Plaatse in Zuuk. Daar maakt hij deel uit van de onderhoudsploeg. “Van negen tot twaalf komen we met een aantal vrouwen en mannen bij elkaar. Ieder doet zijn of haar eigen ding. Ik doe daar het schilderwerk. Het is een leuke bezigheid, waarbij je somberheid weg kunt kwasten.”

Steentje bijdragen

Jan houdt niet van klagen, maar het doet hem zeer als mensen geen begrip hebben voor zijn situatie. “Bechterew tast mijn loopvermogen aan. Dat ziet de buitenwereld er niet van af. Dan krijg je soms vervelende opmerkingen als je laat doorschemeren dat de rug je parten speelt.” Hij zet zich er snel overheen, is blij dat hij er een steentje aan kan bijdragen om het streekmuseum overeind te houden. “Zonder 80 tachtig gedreven vrijwilligers zou het al lang niet meer hebben bestaan.”

En verder

De week begint voor hem op maandag met werkzaamheden voor het kringloopcentrum Stilema in zijn woonplaats Vaassen. “Ik neem de goederen in ontvangst die inwoners aanbieden. Die moeten wel van een dergelijke kwaliteit zijn dat je ze kunt verkopen. Het komt voor dat ik spullen moet weigeren. Dan krijg je wel eens vervelende reacties. Vervolgens breng ik alles naar de containers op de plek waar het moet zijn.”

Bij de rijksscholengemeenschap in Epe ontfermt hij zich over de mediatheek. “In scannen van boeken die door leerlingen en docenten zijn gelezen. Het administreren ervan moet secuur gebeuren. Dat geeft veel voldoening.”

Plezier

Jan zit in het bestuur van de Reumapatiëntenvereniging Noordoost Veluwe. “Er zijn weinig jongeren die zich bij deze vereniging aanmelden. Het stuit me tegen de borst dat opheffing van de club dreigt. Mensen zoeken alles op via google en aan activiteiten hebben ze kennelijk geen behoefte.”

Het onderhouden van de website voor zowel Hagedoorns Plaatse, de reumapatiëntenvereniging als Broken Wings is een ander tak van sport waaraan hij plezier beleeft.

Corona
De afgelopen maanden met de beperkingen door de corona crisis waren voor hem heel moeilijk. “De medicijnkast heeft me er door geholpen”, merkt hij schertsend op. Met een zucht van verlichting heeft hij stukje voor beetje zijn vrijwilligerswerk kunnen hervatten. “Er zijn best momenten dat mijn lichaam me in de steek laat. Ik weet dat het er bij hoort. Piekeren helpt je niet verder. Het is machtig mooi dat ik me op deze manier nog voor de gemeenschap verdienstelijk kan maken.” En met vlijt geeft hij zich weer over aan verven.