Roelfien Bakker is vrijwilligster van de buitencategorie

Roelfien Bakker uit Vaassen is een vrijwilligster van de buitencategorie. Van kindsbeen af besteedt ze een groot deel van haar vrije tijd aan vrijwilligerswerk. Nu ze sinds een jaar gepensioneerd is profiteert de gemeenschap in nog ruimere mate van haar inzet voor een groot aantal organisaties.

Haar wieg stond in het Groningse Vriescheloo, het dorp waarvan de schilder Jozef Israëls zegt dat het ’t schoonste van Europa is. “Mijn ouders waren daar onder meer actief voor de kerk. Moeder kookte voor mensen in de buurt en ving jongeren op die het thuis niet breed hadden. Zelf hadden ze ook moeite om rond te komen. Vader werkte bij een boer. Niet bepaald een vetpot. Daar heb ik me ingezet voor tig collecties. Bijna wekelijks ging ik op pad. Als de mensen me zagen aankomen ging het hekje dicht. Zo in de geest van: daar heb je die schooier ook weer.”

Mantelzorg

Na haar studie ging ze werken in Ridderkerk. “Mijn moeder werd ziekelijk. ’s Avonds na de dienst zocht ik mijn ouders op. De afstand was groot. Om die reden ben ik gaan zoeken naar een baan op wat kortere afstand en  kwam zo in Apeldoorn terecht. Na het overlijden van mijn moeder was ik nog 12 jaar mantelzorger op afstand voor mijn vader. Ieder weekend ging ik naar Groningen.”

Dat is inmiddels 27 jaar geleden.  “Zo lang woon ik nu in Vaassen. Daar heb ik gelijk wat dingen opgepakt.” Wat volgt is een indrukwekkende lijst aan bezigheden.

Veelzijdig

“Ik sloot me toen ik  in Vaassen kwam wonen gelijk aan bij de wijkvereniging Heggerenk. Deed daar hand- en spandiensten. Een wijk waar de mensen snel doorstromen en weinig beleving met de woonomgeving bestaat. Al snel werd ik voorzitter. Inmiddels is daar het secretariaat aan toegevoegd. Schrijf er maar niet over, want de vereniging leidt een kwijnend bestaan. Dames die eens per maand komen bridgen.”

Bij  Koppel-Swoe maakt ze deel uit van het Formulierenteam. “We helpen inwoners om hun financiering op orde te krijgen. Dat moet ik nu helaas op afstand doen. Mensen bellen of appen om te laten weten dat ze me zo missen. Ze lopen nu vast met dingen omdat ze niet digivaardig zijn. Ik neem contact op met organisaties om voor hen uitstel van betaling te regelen. Wat je in die functie meemaakt tart je fantasie.”

Statushouder

Bij steunpunt Bloemfontein in Vaassen zorgt ze voor koffie en thee op de woensdagen dat studenten van het opleidingsinstituut ROC Aventus Apeldoorn er praktijklessen hebben. Maar daar blijft het niet bij. “Soms verleen ik met mijn juridische achtergrond inhoudelijke bijdragen. Daarnaast begeleid ik een jonge statushouder die een MBO 4 opleiding volgt aan het instituut Landstede in Zwolle. Hij komt regelmatig bij me thuis onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat hij met niemand anders contact mag hebben. Ik stop daar veel energie in. Mijn beloning komt er aan: in oktober studeert hij af.”

Taalmaatje

Roelfien is taalmaatje in de Bibliotheek, “Daar volgde ik een cursus voor. Iedere woensdag oefen ik met een vrouwelijke statushouder de Nederlandse taal.” Ze is secretaris bij de Bibliotheek Noord-Veluwe,  bij Radio 794  en  voorzitter van een bridgeclub in Emst.  Ongetwijfeld vergeten we nog een en ander.

We gunnen haar het laatste woord. “Met fietsen en wandelen kom ik nu de tijd door. Ik ben sterk geïnteresseerd in de geschiedenis van mijn geboortestreek en die van mijn  huidige woonomgeving. Lees daar veel over. Af en toe ga ik nog naar Vriescheloo. Ik heb daar geen familie meer. Mijn ouders, broer en zus zijn overleden. Ik zorg er voor dat de graven er netjes bij liggen, laat een bloemetje achter.”

Roelfien is genomineerd voor de vrijwilligersprijs 2020 van de gemeente Epe. Wil je ook iemand opgeven? Neem dan contact met ons op.