Dit is de vijfde bijdrage in de serie Vrijwilliger van de Maand. De Vrijwilliger van het Jaar wordt bekend gemaakt tijdens de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Epe

Aline  is er voor alles en iedereen

Binnenkort 50 jaar bij Wilhelminavereniging

Aline Dalmolen is iemand die je in de categorie vrijwilligers van de buitencategorie wilt plaatsen. Vanaf de lagere school  tot nu, ongeveer  vijftig jaar later maakt ze zich verdienstelijk voor verenigingen, organisaties en mensen die een steuntje in de rug nodig hebben. Het organisatievermogen en de inzet van haar vader en de zorgzaamheid van  haar moeder komen bij Alina samen.

Nog enkele maanden en dan is ze een halve eeuw actief voor de Wilhelminavereniging. “Dat zit me in het bloed. Mijn opa en mijn vader behoorden ook tot de sterkhouders”, geeft ze aan.

Als meisje bracht ze (programma)boekjes rond, bekommerde zich om de optocht, rustte 25 jaar het Pietenleger uit, zat in het bestuur en deed van alles en nog wat.

En dan de inzet voor de herdenking van de bevrijding. “Bij de vijftigste editie mocht ik familie van geallieerden die in Epe zijn begraven, van Schiphol ophalen. Ook Roger Jean-Marie, de Canadees die als eerste de bevrijding van Epe inreed op zijn motor met zijspan. En een man die er toen pas via de Wilhelminavereniging achter kwam dat zijn broer in Epe zijn laatste rustplaats vond. Hij kwam in contact met een overlevende die zich na zoveel tijd nog steeds schuldig voelde aan een crash die ook hem overkwam. We hebben de locatie van het neergestorte vliegtuig bezocht. Ik vond een klein stukje van het toestel. Hij heeft er een kwartier lang sprakeloos mee in de handen gestaan. Ik nam er een week vakantie voor op en geloof me, dat is de mooiste van mijn leven geweest. Met nabestaanden heb ik nog steeds contact.”

Sociaal

In Epe noemen ze haar de lokale minister van Sociale Zaken. Aline met een lach: “Het is zo simpel om iets voor de anderen  te betekenen. Samen met een vriendin maken we ter gelegenheid van feestdagen doosjes met chocolaatjes voor de zieke en eenzame medemens. We gaan eens  in het kwartaal met een groep in deze categorie uit eten. Mensen zitten van zeven tot elf voor de televisie. Waarom niet van acht tot elf dan kun je nog een uur iets voor de ander betekenen, De samenleving ziet er zoveel mooier uit als we ons om elkaar bekommeren. Ik kwam een vrouw tegen die het niet meer zag zitten omdat haar man ernstig ziek was. Hij was visliefhebber. Op mijn zaterdagse bezoek aan de kraam heb ik er één voor hem meegenomen. Een week later is hij overleden. Iedere keer als ik zijn vrouw tegen kwam begon ze over dat visje. Ik was actief in De Waaijenberg waar asielzoekers werden ondergebracht. Kwam  flapuit als ik ben in het dorp in gesprek met een jongen die me uitnodigde. Hij schonk thee voor me in en toen ik het op had spoelde hij mijn glas om en deed er voor zichzelf koffie in. Hij had maar één glas. Daar kwam een meisje van drie op mijn schoot. Ze zei zachtjes dat ze wel dood wilde. Ik schrok en vroeg waarom? Ze zei dat ze dan in ieder geval bij elkaar bleven….Zo hartverscheurend.”

En verder

Alina deed veel voor voetbalvereniging EZC. Ze leidde junioren, was gastvrouw in de kantine,  vervulde tijdelijk het voorzitterschap van de club, haalde rolstoeldansers uit de anonimiteit en zo kunnen we nog even door gaan.

Aline doet er alles aan om uit de schijnwerpers te blijven. Ze schrok zich een hoedje toen ze bij de diploma uitreiking bij de RSG naar voren werd geroepen omdat ze zich ontfermde over een klasgenootje dat buiten de groep viel en ook toen ze door een list bij de carnavalsvereniging De Darpspompers werd binnen gehaald om de Pomp van Verdienste te ontvangen.

Maar indrukwekkend is het feit dat ze haar baan opzegde om haar moeder samen met broer Hans vijf jaar lang te verplegen en uit een verzorgingshuis weg te halen.

Er was veel overredingskracht nodig om haar voor dit interview te strikken!

Foto en tekst: Dick van der Veen

Vrijwilligersacademie Noord Oost Veluwe organiseert gratis workshops voor alle vrijwilligers die actief zijn in gemeente Epe, Heerde en Hattem. Want wij waarderen jou als vrijwilliger en geven je de kans om jezelf en je talenten verder te ontwikkelen.

Komend half jaar staan de volgende workshops gepland.

Workshop fotograferen met je smartphone
Woensdag 18 september/ 19.00 – 21.30 uur/ Kulturhus Epe

Als je jezelf, je initiatief of activiteiten bekendheid wil geven, kun je niet om beeld heen. Of het nu over social media of de lokale krant gaat: je valt meer op met een goede foto bij je bericht. In deze praktische workshop leer je meer over compositie, beeldtechnieken en de verschillende functies van je smartphonecamera. Neem je eigen opgeladen smartphone mee!

Workshop GOED omgaan met dementie
Dinsdag 15 oktober / 19.00 – 21.30 / STIP, Sportlaan 2 Heerde

Deelnemers leren hoe je goed kunt omgaan met mensen met dementie die je tegenkomt. Het eerste deel van de training gaat over dementie en het herkennen van dementie. In het tweede deel wordt geoefend met voorbeelden uit de dagelijkse praktijk. Tot slot bespreken we hoe deelnemers het geleerde kunnen toepassen en geven we tips. De workshop wordt begeleid door trainers van Samen Dementie Vriendelijk.

Workshop huiselijk geweldig en kindermishandeling
Maandag 18 november / 19.30 – 21.00 uur / Kulturhus Epe

In de voorlichting leer je wat kindermishandeling en huiselijk geweld is. Welke signalen kun je zien en wat kun je er dan mee doen? Hoe kan de organisatie waar je vrijwilliger bent, je helpen? Ook krijg je meer informatie over wat Veilig Thuis NOG doet en welke werkwijze ze hanteren. De workshop wordt gegeven door een specialist veiligheid Kindermishandeling en huiselijk geweld bij Veilig Thuis NOG.

Workshop bestuurs-APK
Maandag 2 december/ 19.30 – 21.30 uur/ Kulturhus Epe

Heb jij je bestuurszaken nog op orde? Kom en doe mee met de bestuurs-APK voor bestuurders van verenigingen en stichtingen. Op een laagdrempelige manier checken we samen de regels en/of wetten en brengen we je risico’s in beeld. Zo weet je of jullie club nog up to date is of waar je later zelf nog mee aan de slag moet.

Workshop verwondingen of levensbedreigende situatie: wat kan jij doen?
Donderdag 16 januari / 13.00  – 16.00 uur / MFC De Marke Hattem

Het zal je maar gebeuren. Je ziet een ernstige verwonding of iemand die onwel wordt. Iemand verslikt zich of er moet een AED worden gehaald. Je bent erbij, maar weet niet goed wat te doen. Tijdens deze workshop vertelt Saskia van ’t Klooster wat jij kan doen en waar je op moet letten in dergelijke situaties. Ook wordt het reanimeren geoefend op een pop. Er is geen certificaat gekoppeld aan deze workshop, maar je zal je vást een stuk zekerder voelen in situaties waarin medische hulp nodig is!

Meer informatie & aanmelden, klik hier.

Dit is de vierde bijdrage in de serie Vrijwilliger van de Maand. Tijdens de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente wordt de Vrijwilliger van het Jaar bekend gemaakt.

Mary van Dijk: koningin van de wilskracht

Mary van Dijk uit Epe werd op haar 19^e geschept door een auto. Ze raakte ernstig gewond, onderging zesentwintig operaties, leed veel pijn en moest 29() jaar later alsnog een been amputatie ondergaan. Met enorm doorzettingsvermogen slaagde ze er in om zich in de maatschappij staande te houden. Wat heet! Ze vond ook nog de kracht om als vrijwilliger baanbrekend werk te verrichten.

Zo was de motor van KorterMaarKrachrtig, eerst een stichting en nu een vereniging voor mensen met een amputatie. Ze werd bestuurslid en voorzitter, nam recent na 18 jaar afscheid. De mensen om haar heen weten dat ze met de inspanningen die ze voor deze doelgroep (inter)nationaal verrichtte, naast nog een grote hoeveelheid ander vrijwilligerswerk, op de toppen van haar kunnen liep e3n op 66-jarige leeftijd ook eens meer voor zichzelf moest kiezen. Een zware operatie riep haar tot de orde. Maar daar waar het dag en nacht werk moest worden geparkeerd is ze wel actief gebleven voor de Zonnebloem en niet zo zuinig ook.

Initiatief

Ze kan het zelf het best op een rijtje zetten. “Ik ben geboren in Puttershoek. Ruim 32 jaar geleden kwam ik naar Epe. Daar zitten ze niet op jou te wachten. Zelf initiatief nemen dus. Ik reageerde op een advertentie en werd oppasjuf in de Hoge Weerdschool. Dat heb ik tien jaar gedaan naast tien jaar handenarbeid voor de Gildeschool. In 2006, na mijn amputatie, kwam ik tijdens de revalidatie in aanraking met Co Appelman Zij maakte deel uit van de net opgerichte stichting KorterMaarKrachtig. We hebben veel moeten doen om aandacht voor onze mensen te krijgen. Een deel van een mars met cabaretière Claudia de Breij meegelopen, geld ingezameld  en dat aangeboden in het Glazen Huis.”

Voetbal

Mary lag al met al jaren in het Clara ziekenhuis in Rotterdam Zuid. “Daar kreeg ik een hekel aan voetbal. Als Feijenoord thuis speelde ging het bezoekuur op zondag niet door. Je leeft in zo’n situatie bij kaarten en bezoek. Jaren later, in 2012, kwam ik in gesprek met een jongen die door botkanker een been had verloren. Hij beschikte over talenten als voetballer. Het heeft geleid tot de oprichting van het Nederlands Geamputeerden Voetbalteam, waar ik veel tijd aan heb mogen besteden.

Deze Oranje-variant is nog altijd actief. Het kostte moeite om er media aandacht voor te krijgen. Een half jaar later lukte dat wel. In een oefenwedstrijd tegen de Belgen brak een vechtpartij uit tussen supporters. Drie spelers van ons en vier Belgen bemoeiden zich ermee en hakten met krukken op elkaar in. Toen ik ‘s nachts om één uur thuis kwam was de telefoon ontploft. Vanuit alle delen van de wereld werd ik benaderd. We hebben de rotte appels er uit gesneden en zijn verder gegaan. Ik ben er in 2013 uitgestapt en zie nu met genoegen dist het staat als een huis.”

Wandelvierdaagse

Vanaf 1993 tot enkele weken geleden was Mary intensief betrokken bij de organisatie van de Eper Paardenvierdaagse. Ze moest er om de al genoemde reden een punt achter zetten.

Inmiddels was ze al wel enige tijd actief voor De Zonnebloem in Epe. Ze verzorgt daar de administratie. Het bestuur daar laat weten dat ondanks haar handicap altijd klaar staat voor de medemens, bijvoorbeeld als de verzekering hulpmiddelen niet wil vergoeden. “Ze gaat de strijd aan, brengt mensen naar de dokter, begeleidde iemand in de laatste fase van haar leven en voerde haar testament uit. Ze is voor de Zonnebloem van onschatbare waarde”, wordt ons meegegeven.

Mary zegt dat ze de roep meekreeg van haar moeder die het vrijwilligerswerk in een bejaardenhuis opzette en daar dertig jaar van haar tijd instak.

Foto en tekst: Dick van der Veen

‘EpeDoet! ontmoet’ in het Kulturhus in Oene

EPE – De medewerkers van EpeDoet! komen naar je toe deze periode! Onder het motto ‘EpeDoet! ontmoet’ gaan ze graag in gesprek over vrijwilligerswerk in het algemeen en alle mogelijkheden hiervoor in de gemeente Epe in het bijzonder.

Je vindt EpeDoet! de komende tijd op verschillende plekken in de gemeente Epe. Zo zijn de collega’s van EpeDoet! op vrijdag 14 juni van 9.00 tot 10.00 uur aanwezig in het Kulturhus in Oene. Daar nemen ze actuele overzicht met vrijwilligersvacatures mee. Benieuwd wat je qua vrijwilligerswerk zoal kan doen? Kom vooral even langs. EpeDoet! gaat graag met je in gesprek over bijvoorbeeld de Vrijwilligersacademie. Tot vrijdag de 14^e dus.

EpeDoet!
EpeDoet! is één van de diensten van Koppel-Swoe. Dit is hét onafhankelijke, gratis platform voor vrijwilligerswerk in de gemeente Epe. Het platform is bestemd voor zowel inwoners als voor verenigingen en organisaties. Vraag en aanbod rondom al het vrijwilligerswerk in de gemeente Epe komt hier samen. Ook vind je hier informatie over vrijwilligerswerk en een aanbod workshops speciaal voor vrijwilligers.

EpeVertelt! is een rubriek waarbij EpeDoet! mensen uitnodigt die vertellen over het vrijwilligerswerk dat zij doen. Deze keer schoven wij aan bij Jeroen, Mirjam, Ron en Luuk van de Techniek Brouwerij Epe. De Techniek Brouwerij is een hele toffe plek in Epe en is erop gericht om leerlingen van het basisonderwijs kennis te laten maken met techniek en technologie.

Iedere woensdag en donderdag komen basisschoolkinderen onder schooltijd naar de Techniek Brouwerij om kennis te maken met techniek. Deze dagen worden mogelijk gemaakt door twee betaalde krachten vanuit Sterk Technisch onderwijs en vrijwilligers. De kinderen worden in kleine groepjes verdeeld die worden begeleid door een vrijwilliger. Als vrijwilliger begeleid je de leerlingen bij verschillende activiteiten en bereid je met het team het nieuwe bedachte thema voor, voor de volgende maand. “Dat maakt het ook zo leuk. Je bent als vrijwilliger echt een onderdeel van het geheel”, aldus de vrijwilligers.

Hoe ziet zo’n dag eruit?

Wij zijn er om half 9, dan doen we de benodigde voorbereiding voordat om 9 uur de leerlingen binnen komen en dan gaan we aan de slag. De kinderen krijgen eerst een presentatie van een bepaalde techniek. Hoe werkt techniek, wat komt er allemaal bij kijken? Daarna gaan de leerlingen uiteen om zelf aan de slag te gaan. Ze leren onder andere op deze manier samen te werken en inzicht krijgen in wat ze zelf kunnen. Na afloop, als de leerlingen vertrokken zijn, opruimen en sluiten we af met een kopje koffie.

Deze maand hebben ze de schilldersvakschool in huis, hierbij leren de kinderen hoe het vak in elkaar zit door het van verschillende invalshoeken te bekijken. De kinderen leren onder andere hoe de kleurenkaart werkt, het mengen van de kleuren en een muurtje behangen. Kinderen krijgen tegenwoordig veel theorie en maar weinig techniek, op deze wijze krijgen ze meer waardering voor de technische kanten.

Vrijwilligers aan het woord

Mirjam is één van de enthousiaste vrijwilligers die actief is in het technieklab: “Er komen steeds wisselende basisscholen. Dat maakt het mooi. Elke groep is anders, geen dag is hetzelfde en daardoor is het nooit saai. Ik zou willen dat ik dit had in mijn tijd! Dan had ik zeker een andere keuze gemaakt”.

Rob: “Ik heb een achtergrond in de techniek en ik ben ook leerkracht geweest. Ik kwam via EpeDoet! hier. Ik zag de oproep dat ze vrijwilligers zochten. Mijn kennis kan ik heel goed toepassen in het vrijwilligerswerk dat ik nu doe. Ik vind het gewoon heel erg leuk om de kinderen kennis te laten maken techniek en mijn enthousiasme door te geven aan die kinderen”.

Jeroen geeft aan dat het mooie van techniek is, dat je op alle leerniveaus aan de slag kunt. “tijdens deze praktijkochtenden zie je ook dat meisjes enthousiast worden. Onbekend maakt onbemind. Het beeld van vieze handen krijgen is niet terecht, kijk maar naar wat je allemaal met elektrotechniek kan doen!”

“Er is een vaste club vrijwilligers,” aldus Mirjam. “Een gezellige club met heel verschillende achtergronden. Dat maakt het dat we een mooi divers team zijn. Je hoeft er geen technische kennis voor te hebben. Maar werken met kinderen leuk vinden is wel een must.”

Zelfontwikkeling

Een mooie anekdote van Jeroen: “Een meisje komt binnen en had er weinig vertrouwen in dat ze zelf iets zou kunnen maken. Ik had haar een rustig hoekje gegeven zodat ze kon oefenen.  Ze ging aan de slag met een muurtje behangen. Toen ze klaar was ging ze van een afstandje staan en was trots op wat ze zag: “Ik kan tóch wel iets!“ Kijk daar doen we het voor. Je ziet de kinderen groeien. Mooier kan toch niet?”

Wil jij ook kinderen inspireren en kennis laten maken met nieuwe technieken en vaardigheden? Dit leuke team heet je van harte welkom! Meer informatie over de vacature lees je hier:

EpeDoet! komt naar je toe, dat is EpeDoet! Ontmoet. We gaan graag met je in gesprek over vrijwilligerswerk en alle mogelijkheden hiervoor in de gemeente Epe. Je vind EpeDoet! de komende tijd op verschillende plekken in de gemeente.

De markt in Epe
Woensdag 22 mei is EpeDoet! van 09.30 – 10.30 uur te vinden op de markt bij het gemeentehuis in Epe.

We nemen het actuele overzicht met vrijwilligersvacatures mee. Benieuwd wat je zoal kan doen? Kom vooral even langs! We gaan ook graag met je in gesprek over bijvoorbeeld de Vrijwilligersacademie. Zien we je daar?