EpeVertelt! is een rubriek waarbij EpeDoet! mensen uitnodigt die vertellen over het vrijwilligerswerk dat zij doen. Voor deze editie zaten we op een mooie woensdagochtend in het zonnetje midden in De Tovertuin in Epe. Deze zelfoosttuin voor groentes, bloemen en kruiden is een prachtige plek om met Margreet en Anna Bonnie in gesprek te gaan. Ze vertellen vol enthousiasme over De Tovertuin. “Lekker buiten zijn en met je handen in de aarde bezig zijn. Het is heerlijk om te doen.”

Zowel Anna Bonnie als Margreet kwamen een keer bij De Tovertuin. Ze waren enthousiast en hebben meteen gevraagd of ze hier wat konden betekenen. Margreet heeft thuis ook een moestuin en neemt deze kennis mee, voor Anna Bonnie is een moestuin onderhouden helemaal nieuw. Bij De Tovertuin mag je alles doen.

“Het is leuk wat je hier allemaal leert. De initiatiefnemers Bram en Lieuwe vertellen veel. Bijvoorbeeld waarom iets op een bepaalde manier geplant of geoogst wordt. Die tips kun je gelijk toepassen. Daardoor leer je veel”, vertelt Anna Bonnie. Tijdens het vrijwilligerswerk zijn de dames lekker bezig, zoals ze dat zelf zeggen. “Een oude broek aan en lekker met je handen in de aarde wroeten”, aldus Margreet.

De dames zijn op woensdagochtend bij De Tovertuin te vinden. Deze dag komt er een redelijke vaste groep met zowel mannen als vrouwen. Maar de dames geven aan dat het werken hier heel flexibel is. “Er is ook iemand actief die in de zorg werkt, zij kijkt op basis van haar rooster wanneer ze wel of niet kan komen.” Die flexibiliteit kan heel fijn zijn. Margreet geeft advies: “Probeer het eens een ochtend naast je werk, het is zo verreikend.” Anna Bonnie vult aan: “Het is heel laagdrempelig, je komt wanneer je kan.”

De groep vrijwilligers is erg enthousiast, zo vinden ze: “Iedereen is prettig in de omgang. Dankzij De Tovertuin hebben we mensen ontmoet die we anders nooit ontmoet zouden hebben. In de pauze drinken we samen gezellig koffie en thee en dan praten we over van alles.”

Iedereen kan bijdragen

Werken in de tuin kan soms best zwaar zijn. Maar lichamelijke klachten hoeven er niet voor te zorgen dat je niet komt. Een tip van Margreet? “Ik vraag gewoon om twee klusjes voor een ochtend, zodat ik niet de hele tijd op mijn knieën hoef te zitten.” Ze vult aan: “Iemand anders komt af en toe helpen en doet zaadjes in de zaaibakken. Er wordt gekeken wat je wel kan en wat niet. Daar zoeken ze een klusje bij.”

“Soms doe je met anderen een karweitje. Of probeer je samen uit te vissen hoe iets werkt. Op een ander moment voer je diepgaande gesprekken tijdens het wieden of ben je in je eentje rustig aan de slag”, vertellen ze.

De Tovertuin

De Tovertuin is een zelfoogsttuin waar men biologisch tuiniert. Daar vertellen Anna Bonnie en Margreet wat meer over. “Het is belangrijk om goed voor de grond te zorgen. Er wordt geen kunstmest gebruikt en er komen hier geen zware machines aan te pas. De grond wordt met zorg bewerkt. Daarnaast vindt er wisselteelt plaatst. Dat houdt in dat gewassen telkens op een andere plek staan. Gewassen groeien dan langzamer. Ze krijgen meer tijd om te groeien, waardoor de smaak veel lekkerder is.”

Help jij mee?

Maar al deze kennis hoef je niet te hebben. De dames doen tot slot een uitnodiging: “Iedereen is welkom, kom erbij! Je kan gewoon eens langskomen, we kunnen je informatie geven of je kan eens een uurtje meedoen om het vrijblijvend uit te proberen.”

De Tovertuin zoekt nieuwe vrijwilligers. Is dit iets voor jou? Meer informatie over deze vacature vind je hier.

Wil je als vrijwillige Vertrouwens Contact Persoon (VCP) bij je organisatie aan de slag óf ben je het al? Volg deze training!

Twee avonden

Deze workshop is verdeeld over twee avonden:

Vertrouwenscontact persoon

De VertrouwensContactPersoon (VCP) biedt een luisterend oor voor iedereen bij je organisatie die te maken heeft met over grensoverschrijdend gedrag zoals pesten, discriminatie of seksuele intimidatie. De VCP gaat in gesprek, denkt mee en verwijst eventueel door. Daarnaast helpt de VCP het bestuur grensoverschrijdend gedrag binnen de organisatie te voorkomen met preventiebeleid, zoals een gedragscode.

Inhoud workshop

Aanmelden, klik hier.

Dit is het tweede interview in het kader van de serie Vrijwilliger van de Maand. De Vrijwilliger van het Jaar wordt bekend gemaakt tijdens de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Epe begin januari 2025.

Annie Strunk 40 jaar spil van De Zonnebloem

Op 1 juli van dit jaar is de nu 84-jarige Annie Strunk uit Vaassen 40 jaar actief voor de Zonnebloem. In feite al een tijdje langer, want collectes lopen deed ze al voordat ze officieel als vrijwilliger werd ingeschreven. Een respectabele prestatie, vooral als wordt bedacht dat ze de laatste jaren zelf diverse operaties moest ondergaan en minder mobiel is.

“Ik werd op enig moment benaderd door de leiding van een school om de kinderen in de bovenbouw wat te vertellen over hoe ze mensen die dat nodig hebben kunnen helpen, bijvoorbeeld binnen de Kruimelschaar of De Zonnebloem. Dat gebeurde bij ons thuis.

Het was maar even of de toenmalige voorzitter Visser van De Zonnebloem vroeg me of ik voor ‘zijn’ organisatie mensen thuis wilde bezoeken.

“Op enig moment had ik liefst acht bezoekadressen. Bij sommige Vaassenaren kwam ik tegen de dertig jaar over de vloer”, zegt de Vaassense, die nu op gevorderde leeftijd nog één vrouw regelmatig een bezoekt brengt.

Privacy

Ze maakte deel uit van een groep dames die in ziekenhuizen Vaassenaren opzocht en ze een bloemetje of fruit bracht. “We gingen daar naar binnen, kregen een lijst van de patiënten en konden daar de mensen uit Vaassen uithalen. Dat is in deze tijd met de wet op de privacy toch volledig ondenkbaar?

Buiten dat om was ze betrokken bij grote en kleine activiteiten van De Zonnebloem, zoals de verkoop van loten. Ook werkte ze intensief mee aan de jaarlijkse boottocht voor eenzame of bedlegerige ouderen. “In Apeldoorn hadden ze moeite om een boot vol te krijgen; wij moesten als het ware selecteren.”

Thuis

Veel Vaassenaren vertrouwden Annie tijdens haar bezoeken hun geheimen toe. “Ik wist meer van ze dan hun eigen kinderen. Over het algemeen kon ik na het dicht trekken van de deur de knop in mijzelf omdraaien. Dat lukte soms niet. Ik heb vijf mensen regelmatig mee naar huis genomen. Nooit heeft iemand iets van mij gehoord over mijn contacten.

Er was één vrouw op hoge leeftijd die zich van de kerk had vervreemd, maar toen ze ernstig ziek werd te kennen gaf dat ze het geloof miste. Ze wilde samen bidden. Ik heb gezegd dat ik dat ook met haar kon doen. Ik heb daarna wel de pastoor ingeschakeld zodat ze de laatste sacramenten kreeg toegediend. Och, als er bij een afscheidsdienst bijna geen belangstelling was legde ik een grote zonnebloem op de kist. Dat is toch een kleine moeite?”

Verrijkt

Annie zette zich veertig jaar met veel plezier en warmte in voor de Vaassense gemeenschap. Ze wil het proberen nog even vol te houden als het lichaam haar daartoe in staat stelt. Bezoekt trouw de bijeenkomsten van De Zonnebloem en wil het laatste contactadres niet in de steek laten. Waarom? “Omdat dit werk mijn leven veertig jaar heeft verrijkt.”

Bijschrift foto: Annie haalt haar uitgebreide administratie erbij
Foto en tekst: Dick van der Veen

Gratis cursus grensoverschrijdend gedrag voor u en uw vereniging!

In een sociaal-veilige sportomgeving is geen plaats voor grensoverschrijdend gedrag. Helaas weten we uit onderzoeken in de sport dat het wél voorkomt. De meeste meldingen die binnenkomen, betreffen seksueel grensoverschrijdend gedrag, maar ook lichamelijk of emotioneel grensoverschrijdend gedrag wordt gemeld.

NOC*NSF zet zich in voor een sociaal-veilige sportomgeving en werkt samen met sportbonden, gemeenten en andere partijen hard aan preventie van grensoverschrijdend gedrag. In samenwerking met het Centrum Veilige Sport Nederland (CVSN) zorgen we ervoor dat melding maken van grensoverschrijdend gedrag zo laagdrempelig mogelijk is.

De gemeente Epe wil voorkomen dat er te weinig kennis is omtrent grensoverschrijdend gedrag binnen de verenigingen en biedt daarom vanuit het sportakkoord II een cursus aan die gegeven wordt vanuit de NOC*NSF. Er komen verschillende thema’s aanbod waaronder: Seksuele intimidatie of misbruik, pesten, intimidatie en machtsmisbruik en discriminatie. Ook voor de leden biedt het handvaten hoe om te gaan met grensoverschrijdend gedrag bij jezelf of een ander binnen de vereniging. Hoe meer trainers, begeleiders, vrijwilligers en leden getraind worden, hoe eerder wij grensoverschrijdend gedrag gaan herkennen.

De cursus wordt fysiek gegeven in Sporthal-PWA aan de Sportlaan 1 op woensdag 3 april van 19:00 tot 22:00 uur.
Ben je geïnteresseerd en wil je graag deelnemen? Geef je snel op via onderstaande link, vol=vol!
 
Namens de regiegroep sportakkoord II, hopelijk tot ziens!

EpeDoet! komt naar je toe, dat is EpeDoet! Ontmoet. We gaan graag met je in gesprek over vrijwilligerswerk en alle mogelijkheden hiervoor in de gemeente Epe. Je vind EpeDoet! de komende tijd op verschillende plekken in de gemeente.

Seniorensportdag

Donderdag 21 maart is EpeDoet! van 11.30 – 12.30 uur te vinden bij de Seniorensportdag bij De Wieken in Vaassen, Molenstraat 15.

We nemen het actuele overzicht met vrijwilligersvacatures mee. Benieuwd wat je zoal kan doen? Kom vooral even langs! We gaan ook graag met je in gesprek over bijvoorbeeld de Vrijwilligersacademie. Zien we je daar?

Dit is de eerste bijdrage in de serie Vrijwilliger van de Maand. Tijdens de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Epe wordt de Vrijwilliger van het Jaar bekend gemaakt.

Rene Blok volhardt in strijd tegen zwerfafval

Epenaar Rene Blok voert als onze Vrijwilliger van de Maand een durend gevecht tegen zwerfafval in zijn gemeente. Twaalf jaar geleden was het indirect zijn hond Apollo die, om in de beeldspraak te blijven, dit initiatief lanceerde. De hond beet zich vast in blikjes die overal in de omgeving van Dijkhuizen voor het oprapen lagen.

“Het maakte iets wakker wat in mij sluimerde”, zegt de man, die nu vanuit Het Vlinderhuis, gesteund door circa vijftig vrijwilligers de handen uitsteekt om zijn omgeving schoon te houden. “Naar vermogen, want we hebben te maken met 280 kilometer aan wegen en dan gooien mensen de troep ook nog in de bermen aan beide kanten van zich af.

Ik prijs me gelukkig dat er een omslag in het denken plaats vindt. Het grootste probleem is dat het een probleem van niemand is. Mensen gooien het van zich af en zadelen er de eigenaar van de grond, waar het terecht komt, er mee op. Het opruimen ervan kost in ons land 600 miljoen euro op jaarbasis.”

Wat heb je in die 12 jaar kunnen doen?

“Proberen mensen bewust te maken van de schade die aan de natuur wordt toegebracht. Het geven van lezingen op basisscholen. Het heeft geen zin om te mikken op mensen van 21 jaar en ouder die vastgeroest zitten in een patroon. Dankzij de gemeente Epe hebben we op enig moment de beschikking gekregen over dit pand in de wijk Vegtelarij. De gemeente steekt het geld dat ze van de centrale overheid ontvangt voor de bestrijding van zwerfafval in het verstrekken van materialen en het mogelijk maken van acties. Dat zijn bijvoorbeeld knijpers om voorwerpen mee op te pakken. Kinderen maken plastic vlinders, samengebald in een kunstwerk.

Hierin zit een stuk symboliek. Als we door blijven gaan met het vervuilen hebben we straks geen vlinders meer. Het plastic verdwijnt in het oppervlaktewater, gaat van sloot via rivier naar de zee en leidt daar tot plastic soep. We shredderen de doppen van flessen en daarvan maakt de schooljeugd dan weer de plastic vlinders.”

Jullie houden twee keer per jaar een gemeentelijke opruimactie?

“Dat klopt. De eerstvolgende is 23 maart. Iedereen die wil kan daaraan meehelpen. Tijdens een actie halen we al snel 2.000 kilo aan spullen op. Vrijwilligers nemen buiten die actie om ook bepaalde wijken voor hun rekening. Dat geeft me de moed op door te gaan. Vorig jaar had ik een dip en wilde er met vele tienduizenden mondkapjes op de gekste plaatsen mee stoppen. Ik was even moedeloos. Je zag overal mensen die blikjes opraapten om er statiegeld mee te verdienen. De rest lieten ze liggen. Dat kleine beetje inkomsten werd ons zo ook nog ontnomen. Maar mensen zoals ik hebben contacten met gelijkgestemden in het hele land en we slepen elkaar er door.

Och, ik krijg regelmatig te horen dat ik gek ben om dit allemaal te doen. Ik krijg ook complimenten waar bij wijze van spreken de zolder mee vol ligt. Je ziet ook dat beleidsbepalers bij een actie even hun gezicht laten zien, een flesje oprapen voor de foto en er dan als een haas vandoor gaan. Ik ben blij dat de portefeuillehouder in deze gemeente volledig achter ons staat.”

Wie aan de voorjaarsactie mee wil doen kan informatie vinden via de site https://hetvlinderhuisepe.nl/nieuws

Foto en tekst: Dick van der Veen