‘EpeDoet! ontmoet’ op de Pleinmarkt in Epe

EPE – De medewerkers van EpeDoet! komen naar je toe. Onder het motto ‘EpeDoet! ontmoet’ gaan ze graag in gesprek over vrijwilligerswerk in het algemeen en alle mogelijkheden hiervoor in de gemeente Epe in het bijzonder.

Je vindt EpeDoet! de komende tijd op verschillende plekken in de gemeente. Zo zijn de collega’s van EpeDoet! op zaterdag 14 september van 10.30 – 15.00 uur op de Pleinmarkt in Epe. Ze nemen een actueel overzicht van de vrijwilligersvacatures mee. Benieuwd wat je qua vrijwilligerswerk zoal kan doen? Kom vooral even langs! EpeDoet! gaat graag met je in gesprek over bijvoorbeeld de Vrijwilligersacademie. Tot zaterdag de 14^e dus!

EpeDoet!
EpeDoet! is één van de diensten van Koppel-Swoe. Dit is hét onafhankelijke, gratis platform voor vrijwilligerswerk in de gemeente Epe. Het platform is bestemd voor zowel inwoners als voor verenigingen en organisaties. Vraag en aanbod rondom al het vrijwilligerswerk in de gemeente Epe komt hier samen. Ook vind je hier informatie over vrijwilligerswerk en een aanbod workshops speciaal voor vrijwilligers.

EpeVertelt! is een rubriek waarbij EpeDoet! mensen uitnodigt die vertellen over het vrijwilligerswerk dat zij doen. Deze keer gingen we in gesprek met de twee coördinatoren van Stichting Leergeld in Epe. Organisatorisch valt de afdeling Epe, samen met Heerde en Hattem, onder de Stichting Leergeld Noord-Veluwe.

EpeVertelt! sprak met Anneke en Gerard, de coördinatoren van Stichting Leergeld Epe.

De eerste vraag aan hen is gerechtvaardigd. Wat is dit eigenlijk voor een stichting? Het duo legt uit. “Mensen met een laag gezinsinkomen of geldzorgen kunnen voor hun kinderen een aanvraag doen bij Stichting Leergeld.” Wanneer een gezin een aanvraag doet, komt er eerst een ‘intermediair’ op huisbezoek. Die gaat in gesprek, stelt vragen en bespreekt mogelijkheden. “Vervolgens kunnen gezinnen bijvoorbeeld een aanvraag doen voor zwemles diploma A, contributie en kleding/attributen voor sport, een fiets of een laptop”, aldus het duo. “Wordt zo’n aanvraag goedgekeurd, en ben je hoogstens 17 jaar, dan betaalt Stichting Leergeld de kosten. Verzoeken kunnen niet tegelijk worden ingediend.”

Zwemles en laptops

Gerard vertelt wat meer over die zwemlessen. “Zwemles is erg belangrijk. Laatst was er nog in het nieuws dat sommige mensen hier geen geld voor hebbe. Zwemlessen voor iedereen mogelijk maken, is dus erg zinvol. Zeker in een waterrijk land als Nederland.”

Anneke: “Het Journaal en Nieuwsuur besteedden onlangs uitgebreid aandacht aan laptops op school. Stichting Leergeld vindt eigenlijk dat die, net als boeken, gratis ter beschikking moeten worden gesteld, maar zo lang dat niet zo is, betaalt Stichting Leergeld ze.”

Rol van de coördinator

De intermediair heeft een verslagje van het huisbezoek gemaakt. De coördinator beoordeelt vervolgens of een aanvraag voldoet. Als dat zo is, zorgt hij/zij dat het geld wordt overgemaakt aan de ‘leverancier’. Dat is de zwemschool, de voetbalclub of de computerwinkel. “Het geld gaat dus niet naar het gezin zelf.”

Met de gegevens uit het computersysteem kan Stichting Leergeld ook nog verder aan de slag. Anneke: “We regelen dan bijvoorbeeld dat kinderen meedoen aan ‘Jarige Job’ of aan Actie Pepernoot. Dan krijgen de kinderen voor hun verjaardag een doos met cadeaus of voor Sinterklaas een cadeautje.” Gerard: “Verder coördineren wij een kledingbonnenpas en een schoolspullenpas. Kinderen krijgen dan korting op kleding of schoolspullen. Al met al is dat coördinatorschap een afwisselend klusje.” Anneke: “Je zou kunnen zeggen: de intermediairs zijn de voelsprieten voor de coördinatoren. Zij doen het werk vóór de schermen en de coördinatoren erachter. Dat is bewust zo georganiseerd: het is de bedoeling dat de coördinator zo objectief mogelijk oordeelt.”

Dankbaar, waardevol werk

Anneke en Gerard hebben hun werk zó ingericht dat zij wekelijks met z’n tweeën ’s ochtends van 9.00 tot 13.00 uur in de bibliotheek in Epe zitten. Hier werken ze samen en kunnen ze dingen afstemmen en onderling sparren. Dit is in opzet echt een moment om samen te werken. Gerard: “Maar het is geen inloopspreekuur. Het contact met de gezinnen loopt via de intermediairs.” Anneke: “Tijdens die ochtenden in de bieb hebben we regelmatig overleg met onze collega’s in Hattem en Heerde.”

Stichting Leergeld is op zoek naar een extra coördinator. Met een nieuwe coördinator kunnen vanzelfsprekend meer afspraken gemaakt worden. Gerard: “Hoeveel tijd er gaat zitten in zo’n coördinatorfunctie? Dat schommelt nogal. De start van het schooljaar is voor ons meestal ook een drukkere periode. Maar het blijft natuurlijk vrijwilligerswerk, dat je zelf kunt organiseren.” Anneke vult aan: “Ga uit van een dag in de week. Uiteraard is die tijd naar eigen mogelijkheden en voorkeuren in te richten. Vergeet niet: het is dankbaar, waardevol werk. Je kunt echt zichtbaar bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen in je eigen omgeving.”

Wil jij coördinator worden bij Stichting Leergeld? Meer informatie over deze vacature vind je via www.epedoet.nl/vacatures.

Vrijwilligersacademie Noord Oost Veluwe organiseert gratis workshops voor alle vrijwilligers die actief zijn in gemeente Epe, Heerde en Hattem. Want wij waarderen jou als vrijwilliger en geven je de kans om jezelf en je talenten verder te ontwikkelen.

De workshop fotograferen met je smartphone op woensdag 18 september is helemaal vol. We hebben een extra workshop avond gepland op woensdag 2 oktober. De workshop is van 19.00 – 21.30 uur in het Kulturhus in Epe.

Over de workshop

Als je jezelf, je initiatief of activiteiten bekendheid wil geven, kun je niet om beeld heen. Er is geen social mediabericht zonder foto of plaatje. En ook bij de lokale krant maak je meer kans en val je meer op met een leuke foto bij je bericht. En dan graag een mooie levensechte foto.

In deze praktische workshop gaan we aan de slag met de belangrijkste aspecten van smartphonefotografie, zodat je aan het einde van de workshop zelf goede foto’s kunt maken voor op een website, social media of je eigen fotoalbum.

Meer informatie en aanmelden, klik hier.

Dit is de vijfde bijdrage in de serie Vrijwilliger van de Maand. De Vrijwilliger van het Jaar wordt bekend gemaakt tijdens de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Epe

Aline  is er voor alles en iedereen

Binnenkort 50 jaar bij Wilhelminavereniging

Aline Dalmolen is iemand die je in de categorie vrijwilligers van de buitencategorie wilt plaatsen. Vanaf de lagere school  tot nu, ongeveer  vijftig jaar later maakt ze zich verdienstelijk voor verenigingen, organisaties en mensen die een steuntje in de rug nodig hebben. Het organisatievermogen en de inzet van haar vader en de zorgzaamheid van  haar moeder komen bij Alina samen.

Nog enkele maanden en dan is ze een halve eeuw actief voor de Wilhelminavereniging. “Dat zit me in het bloed. Mijn opa en mijn vader behoorden ook tot de sterkhouders”, geeft ze aan.

Als meisje bracht ze (programma)boekjes rond, bekommerde zich om de optocht, rustte 25 jaar het Pietenleger uit, zat in het bestuur en deed van alles en nog wat.

En dan de inzet voor de herdenking van de bevrijding. “Bij de vijftigste editie mocht ik familie van geallieerden die in Epe zijn begraven, van Schiphol ophalen. Ook Roger Jean-Marie, de Canadees die als eerste de bevrijding van Epe inreed op zijn motor met zijspan. En een man die er toen pas via de Wilhelminavereniging achter kwam dat zijn broer in Epe zijn laatste rustplaats vond. Hij kwam in contact met een overlevende die zich na zoveel tijd nog steeds schuldig voelde aan een crash die ook hem overkwam. We hebben de locatie van het neergestorte vliegtuig bezocht. Ik vond een klein stukje van het toestel. Hij heeft er een kwartier lang sprakeloos mee in de handen gestaan. Ik nam er een week vakantie voor op en geloof me, dat is de mooiste van mijn leven geweest. Met nabestaanden heb ik nog steeds contact.”

Sociaal

In Epe noemen ze haar de lokale minister van Sociale Zaken. Aline met een lach: “Het is zo simpel om iets voor de anderen  te betekenen. Samen met een vriendin maken we ter gelegenheid van feestdagen doosjes met chocolaatjes voor de zieke en eenzame medemens. We gaan eens  in het kwartaal met een groep in deze categorie uit eten. Mensen zitten van zeven tot elf voor de televisie. Waarom niet van acht tot elf dan kun je nog een uur iets voor de ander betekenen, De samenleving ziet er zoveel mooier uit als we ons om elkaar bekommeren. Ik kwam een vrouw tegen die het niet meer zag zitten omdat haar man ernstig ziek was. Hij was visliefhebber. Op mijn zaterdagse bezoek aan de kraam heb ik er één voor hem meegenomen. Een week later is hij overleden. Iedere keer als ik zijn vrouw tegen kwam begon ze over dat visje. Ik was actief in De Waaijenberg waar asielzoekers werden ondergebracht. Kwam  flapuit als ik ben in het dorp in gesprek met een jongen die me uitnodigde. Hij schonk thee voor me in en toen ik het op had spoelde hij mijn glas om en deed er voor zichzelf koffie in. Hij had maar één glas. Daar kwam een meisje van drie op mijn schoot. Ze zei zachtjes dat ze wel dood wilde. Ik schrok en vroeg waarom? Ze zei dat ze dan in ieder geval bij elkaar bleven….Zo hartverscheurend.”

En verder

Alina deed veel voor voetbalvereniging EZC. Ze leidde junioren, was gastvrouw in de kantine,  vervulde tijdelijk het voorzitterschap van de club, haalde rolstoeldansers uit de anonimiteit en zo kunnen we nog even door gaan.

Aline doet er alles aan om uit de schijnwerpers te blijven. Ze schrok zich een hoedje toen ze bij de diploma uitreiking bij de RSG naar voren werd geroepen omdat ze zich ontfermde over een klasgenootje dat buiten de groep viel en ook toen ze door een list bij de carnavalsvereniging De Darpspompers werd binnen gehaald om de Pomp van Verdienste te ontvangen.

Maar indrukwekkend is het feit dat ze haar baan opzegde om haar moeder samen met broer Hans vijf jaar lang te verplegen en uit een verzorgingshuis weg te halen.

Er was veel overredingskracht nodig om haar voor dit interview te strikken!

Foto en tekst: Dick van der Veen

Vrijwilligersacademie Noord Oost Veluwe organiseert gratis workshops voor alle vrijwilligers die actief zijn in gemeente Epe, Heerde en Hattem. Want wij waarderen jou als vrijwilliger en geven je de kans om jezelf en je talenten verder te ontwikkelen.

Komend half jaar staan de volgende workshops gepland.

Workshop fotograferen met je smartphone
Woensdag 18 september/ 19.00 – 21.30 uur/ Kulturhus Epe

Als je jezelf, je initiatief of activiteiten bekendheid wil geven, kun je niet om beeld heen. Of het nu over social media of de lokale krant gaat: je valt meer op met een goede foto bij je bericht. In deze praktische workshop leer je meer over compositie, beeldtechnieken en de verschillende functies van je smartphonecamera. Neem je eigen opgeladen smartphone mee!

Workshop GOED omgaan met dementie
Dinsdag 15 oktober / 19.00 – 21.30 / STIP, Sportlaan 2 Heerde

Deelnemers leren hoe je goed kunt omgaan met mensen met dementie die je tegenkomt. Het eerste deel van de training gaat over dementie en het herkennen van dementie. In het tweede deel wordt geoefend met voorbeelden uit de dagelijkse praktijk. Tot slot bespreken we hoe deelnemers het geleerde kunnen toepassen en geven we tips. De workshop wordt begeleid door trainers van Samen Dementie Vriendelijk.

Workshop huiselijk geweldig en kindermishandeling
Maandag 18 november / 19.30 – 21.00 uur / Kulturhus Epe

In de voorlichting leer je wat kindermishandeling en huiselijk geweld is. Welke signalen kun je zien en wat kun je er dan mee doen? Hoe kan de organisatie waar je vrijwilliger bent, je helpen? Ook krijg je meer informatie over wat Veilig Thuis NOG doet en welke werkwijze ze hanteren. De workshop wordt gegeven door een specialist veiligheid Kindermishandeling en huiselijk geweld bij Veilig Thuis NOG.

Workshop bestuurs-APK
Maandag 2 december/ 19.30 – 21.30 uur/ Kulturhus Epe

Heb jij je bestuurszaken nog op orde? Kom en doe mee met de bestuurs-APK voor bestuurders van verenigingen en stichtingen. Op een laagdrempelige manier checken we samen de regels en/of wetten en brengen we je risico’s in beeld. Zo weet je of jullie club nog up to date is of waar je later zelf nog mee aan de slag moet.

Workshop verwondingen of levensbedreigende situatie: wat kan jij doen?
Donderdag 16 januari / 13.00  – 16.00 uur / MFC De Marke Hattem

Het zal je maar gebeuren. Je ziet een ernstige verwonding of iemand die onwel wordt. Iemand verslikt zich of er moet een AED worden gehaald. Je bent erbij, maar weet niet goed wat te doen. Tijdens deze workshop vertelt Saskia van ’t Klooster wat jij kan doen en waar je op moet letten in dergelijke situaties. Ook wordt het reanimeren geoefend op een pop. Er is geen certificaat gekoppeld aan deze workshop, maar je zal je vást een stuk zekerder voelen in situaties waarin medische hulp nodig is!

Meer informatie & aanmelden, klik hier.

Dit is de vierde bijdrage in de serie Vrijwilliger van de Maand. Tijdens de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente wordt de Vrijwilliger van het Jaar bekend gemaakt.

Mary van Dijk: koningin van de wilskracht

Mary van Dijk uit Epe werd op haar 19^e geschept door een auto. Ze raakte ernstig gewond, onderging zesentwintig operaties, leed veel pijn en moest 29() jaar later alsnog een been amputatie ondergaan. Met enorm doorzettingsvermogen slaagde ze er in om zich in de maatschappij staande te houden. Wat heet! Ze vond ook nog de kracht om als vrijwilliger baanbrekend werk te verrichten.

Zo was de motor van KorterMaarKrachrtig, eerst een stichting en nu een vereniging voor mensen met een amputatie. Ze werd bestuurslid en voorzitter, nam recent na 18 jaar afscheid. De mensen om haar heen weten dat ze met de inspanningen die ze voor deze doelgroep (inter)nationaal verrichtte, naast nog een grote hoeveelheid ander vrijwilligerswerk, op de toppen van haar kunnen liep e3n op 66-jarige leeftijd ook eens meer voor zichzelf moest kiezen. Een zware operatie riep haar tot de orde. Maar daar waar het dag en nacht werk moest worden geparkeerd is ze wel actief gebleven voor de Zonnebloem en niet zo zuinig ook.

Initiatief

Ze kan het zelf het best op een rijtje zetten. “Ik ben geboren in Puttershoek. Ruim 32 jaar geleden kwam ik naar Epe. Daar zitten ze niet op jou te wachten. Zelf initiatief nemen dus. Ik reageerde op een advertentie en werd oppasjuf in de Hoge Weerdschool. Dat heb ik tien jaar gedaan naast tien jaar handenarbeid voor de Gildeschool. In 2006, na mijn amputatie, kwam ik tijdens de revalidatie in aanraking met Co Appelman Zij maakte deel uit van de net opgerichte stichting KorterMaarKrachtig. We hebben veel moeten doen om aandacht voor onze mensen te krijgen. Een deel van een mars met cabaretière Claudia de Breij meegelopen, geld ingezameld  en dat aangeboden in het Glazen Huis.”

Voetbal

Mary lag al met al jaren in het Clara ziekenhuis in Rotterdam Zuid. “Daar kreeg ik een hekel aan voetbal. Als Feijenoord thuis speelde ging het bezoekuur op zondag niet door. Je leeft in zo’n situatie bij kaarten en bezoek. Jaren later, in 2012, kwam ik in gesprek met een jongen die door botkanker een been had verloren. Hij beschikte over talenten als voetballer. Het heeft geleid tot de oprichting van het Nederlands Geamputeerden Voetbalteam, waar ik veel tijd aan heb mogen besteden.

Deze Oranje-variant is nog altijd actief. Het kostte moeite om er media aandacht voor te krijgen. Een half jaar later lukte dat wel. In een oefenwedstrijd tegen de Belgen brak een vechtpartij uit tussen supporters. Drie spelers van ons en vier Belgen bemoeiden zich ermee en hakten met krukken op elkaar in. Toen ik ‘s nachts om één uur thuis kwam was de telefoon ontploft. Vanuit alle delen van de wereld werd ik benaderd. We hebben de rotte appels er uit gesneden en zijn verder gegaan. Ik ben er in 2013 uitgestapt en zie nu met genoegen dist het staat als een huis.”

Wandelvierdaagse

Vanaf 1993 tot enkele weken geleden was Mary intensief betrokken bij de organisatie van de Eper Paardenvierdaagse. Ze moest er om de al genoemde reden een punt achter zetten.

Inmiddels was ze al wel enige tijd actief voor De Zonnebloem in Epe. Ze verzorgt daar de administratie. Het bestuur daar laat weten dat ondanks haar handicap altijd klaar staat voor de medemens, bijvoorbeeld als de verzekering hulpmiddelen niet wil vergoeden. “Ze gaat de strijd aan, brengt mensen naar de dokter, begeleidde iemand in de laatste fase van haar leven en voerde haar testament uit. Ze is voor de Zonnebloem van onschatbare waarde”, wordt ons meegegeven.

Mary zegt dat ze de roep meekreeg van haar moeder die het vrijwilligerswerk in een bejaardenhuis opzette en daar dertig jaar van haar tijd instak.

Foto en tekst: Dick van der Veen