Jos (70): “Corona spelbreker bij vrijwilligerswerk.”
Corona brengt veel leed en haalt rare streken uit. Neem nu Jos van den Berg. Hij wil zich als prille zeventiger nog best wat meer dienstbaar maken als vrijwilliger. Maar door de beperkingen die het virus met zich mee brengt komt het daar niet van. “Ik begrijp het natuurlijk wel. Als je zelf tot de kwetsbare groep behoort dan moet je zeker in deze intellectuele lock down uiterst voorzichtig zijn.”
Jos werkte bij de politie. Na de geüniformeerde dienst vreemdelingenzaken. “Toen ik op 55-jarige leeftijd uit het arbeidsproces stapte dompelde hij zich onder in het vrijwilligerswerk. Onder meer bij de groep gepensioneerden die allerlei taken voor de Ondernemersvereniging verrichtten. De ploeg met de naam Wonder en Geweldig. Die zorgde op verschillende manieren voor het goed verloop van allerlei activiteiten zoals de braderie, koopjesmarkt, de intocht van Sinterklaas enzovoort. “ Toen het centrum werd gereorganiseerd moesten we de Koopjesmarkt naar het kerkplein verplaatsen. Ik heb de indeling van de kramen georganiseerd. De situatieschets gebruiken ze nu nog. Op enig moment ontstond er wrijving tussen de voorzitter en onze groep, die toen vrijwel compleet terugtrad. Spijtig voor alle betrokkenen. Wij missen de kameraadschap en de vereniging de onbetaalde inzet het gehele jaar door.”
Vluchtelingen
In verband met zijn expertise op het vlak van emigratie en naturalisatie is het zo vreemd niet dat men hem vroeg om het vluchtelingenwerk te ondersteunen. “ Daar speelt de juridische ondersteuning, niet de rechtstreekse begeleiding. Het maakt je blij dat je mensen met jouw kennis kunt helpen. Het komt vaak neer op gezinshereniging en het invullen van een sloot aan formulieren.”
En verder
Jos verleende assistentie aan de kerstman en kwam op een wat vreemde manier bij het Politiemannenkoor terecht. “Mijn dochter zocht een geschikte plaatsvervanger voor Sinterklaas. Ik wilde de kerstman geen concurrentie aan doen. Kwam bij de voorzitter van dat koor terecht. Die wilde dat wel doen, op voorwaarde dat ik lid werd van zijn koor. Nou, ik ben elf jaar lid, maar de voorzitter is nooit als Sinterklaas opgetreden. Die vond de initiatiefnemer van het Sint Maartensgilde bereid om dat klusje te klaren.”
Samen met zijn echtgenote Jenny kwam hij dij de Bridgeclub terecht… “Dat is nu ook van de kaart. Bridgen via de computer is het alternatief. Jenny was jarenlang voorzitter van Vrouwen Van Nu. “Als die samen op pad gaan help ik mee met het vervoer. Dat heb ik ook gedaan bij de zomeruitstapjes van de Stichting Welzijn Ouderen Epe. Ook dat ligt stil. Mensen met beperkte mobiliteit in een karretje duwen, helpen bij het vervoer naar een ziekenhuis, met dementerenden wandelen, ze mogen me bellen. Maar door het corona virus ligt nagenoeg alles stil.”
In de winkel van dochter en schoonzoon zijn Jos en Jenny inmiddels gouden krachten. Maar Jos wil meer. In de afgelopen weken vlamde de ervaring als politieman op, toen er rondom zijn woning in De Klaarbeek auto’s in band werden gestoken. “Maar die tijd is voorbij. Ik wil nu nog wat meer voor de samenleving betekenen.”
Jenny staat pal achter het vrijwilligerswerk van Jos.